Winterswijk

Nou… ik ben geïnstalleerd als raadslid. Na een zeer korte raadsvergadering hebben Eric (ter Horst) en ik de belofte afgelegd. Voor sommige mensen een peace of cake, maar voor ons toch een belofte na een zeer drukke periode en een belofte vóór een andere drukke periode. De raadsperiode dus. De toekomst zal uitwijzen of we een paar van onze beloftes in het verkiezingsprogramma kunnen realiseren.

Die toekomst ziet er wel somber uit. We hebben vanmiddag al een openbare bijeenkomst gehad, die georganiseerd werd door het management van de gemeente Winterswijk. Daar werd ons het een en ander snel duidelijk. Er moet mega bezuinigd worden en dat is niet altijd even leuk. Dus er komen nog aardig wat hobbels op onze weg en die zullen hopelijk glad gestreken kunnen worden. Ik heb het volste vertrouwen erin, dat onze (ondersteunings)fractie de juiste beslissingen gaat nemen om die bezuinigingen niet bij de mensen terecht te laten komen die het al zo moeilijk hebben. Maar ja, dat kunnen wij wel willen, maar willen die andere fracties dat ook?

In ieder geval, ik heb mijn belofte afgelegd en ga mijn raadslidmaatschap naar eer en geweten vervullen. Zoals ik ook in mijn voorstellingsrondje heb gezegd bij de openbare ledenvergadering van de SP, ik heb de wijsheid niet in pacht, maar dat het een stuk socialer kan in Winterswijk, dat weet ik zeker! En daar ga ik me ook hard voor maken. Ondanks die bezuinigingen kan het socialer!!! We zullen met zijn allen de schouders er onder moeten zetten en laten we daarbij bedenken dat de sterkste schouders dan ook maar de zwaarste lasten moeten dragen.

Onder ons gezegd, vond ik het toch eigenlijk wel een heel speciale avond. Mijn vader zat op de tribune. Mijn vader die me de afgelopen periode met raad en daad heeft bijgestaan. Waarvan ik veel geleerd heb en nog steeds leer! Ik heb niet voor niks op mijn hyvespagina staan, dat mijn vader mijn held is. Al zou mijn vader dat niet gauw persoonlijk zeggen, maar ik las het in zijn ogen, dat hij trots op me is. Dank je wel, paps! Ik ook op jou en ik hou van je. De komende periode weet ik zeker, dat als ik vragen heb, mijn vader die vragen zal proberen te beantwoorden. Lukt dat niet direct, dan zullen we zeker na een gesprek tot een conclusie of misschien toch wel tot een bevredigend antwoord komen. Ik hoop dat hij nog lang mijn raad- en tipgever kan blijven.

Na de installatie was er een informele bijeenkomst waarbij er één naar dingetje gebeurde. We moesten op de foto! Mijn hemeltje. Ik en foto’s, dat is water en vuur. Ik wist het eigenlijk al wel dat dit na de installatie ging plaatsvinden, dat had ik namelijk van onze fotograaf al gehoord, dhr. Han Kolkman. Nu moet je weten, dat Han ook onze trouwfoto’s heeft gemaakt en daarna nog een aantal prive-foto’s, pasfoto’s enz enz. en we hebben hem ook wel eens privé ontmoet, dus dan “ken” je elkaar wel een beetje. Afijn, hij zei afgelopen week zo leuk tegen me: “Zorg je er wel voor dat je scheiding recht zit, als je op de foto moet? Anders kom je er niet op!” “He Han, is dat een belofte, want dan weet ik wat ik moet doen om niet op de foto te komen.” Wat ik ook zei, ik moest toch op de foto! Ondanks mijn scheve scheiding. Alleen, samen met Eric en dan als klap op de vuurpijl ook nog alleen met de ‘dames’ van de raad. Dat is dan voor het eerst wel weer genoeg!

Voor het eerst geen foto’s van mij meer, dat verklaar en beloof ik!

Ellen de Leeuw,
raadslid SP Winterswijk