Winterswijk

Het is eigenlijk een gewone dag, net zoals anderen, als je wakker wordt. Je bent nog eventjes leeg in je bovenkamer en opeens schiet het door je hoofd. De gemeenteraads­verkiezingen, dat is vandaag! Na een lange drukke periode van campagne voeren is het vandaag dus de dag dat we niks meer kunnen doen. Het is nu aan de kiezer. Hoeveel zetels zullen we krijgen, is de vraag die ik neerzet bij de www op mijn hyves-pagina. Daar komen een aantal reacties op waarvan ik alleen maar kan dromen. Ergens hoop ik op 3, maar ik denk dat we realistisch moeten blijven en erg blij zijn als we 2 zetels krijgen.

Ik ga gewoon werken bij de TNT en loop mijn postronde. Hopelijk verzet dat wel mijn gedachten en het toch wel ietwat zenuwachtige gevoel in mijn buik. Na mijn postronde ga ik samen met mijn man en oudste dochter stemmen bij de Wilhelminaschool. Daar zitten een paar oude bekenden van mij en ik doe mee met hun poll. Ik denk dat WB halveert en de VVD goed gaat winnen. De leden van het stemburo kijken mij verbaasd aan.. dat uit de mond van een SP-er.

Maar net wat ik al zei, je moet realistisch blijven. Iedereen mag het ook wel weten, Nee, ik heb niet op mezelf gestemd en Nee, ook niet op Eric. Hij krijgt al stemmen genoeg. Ik heb mijn stem gegeven aan onze actiecoördinator, die de afgelopen weken zoveel inzet en overtuigingskracht heeft getoond, dat iedereen zo gemotiveerd was om bijna elke zaterdag de buurt in te gaan met onze folders, flyers en sponsjes. Geweldig vond ik dat! René, bedankt daarvoor en natuurlijk alle anderen die in kou, sneeuw en regen er door gingen om onze boodschap te verkondigen!! Speciaal gaan mijn gedachten dan ook uit naar onze rijm- en soepman, Theo! Wat heb ik soms om je moeten lachen. Vergeet ook niet de lekkere broodjes, die de vrouw van Eric elke zaterdag ons bracht. Mijn (onze) dank is groot. Tot over een paar weken?? Als de campagne begint voor de landelijke verkiezingen??

Afijn, ik dwaal af. Gelukkig kan ik in de loop van de woensdagmiddag naar mijn andere werkgever toe in Enschede. Ik heb er heel bewust voor gekozen om gewoon te gaan werken, zodat mijn gedachten telkens niet kunnen afglijden naar, nu nog 2 uur dat het stemburo open is, nu nog 1 uur. Zenuwslopend is dat! Dus gewoon aan het werk, Goedenavond, KPN, u spreekt met Ellen de Leeuw, waarmee kan ik u helpen? Het is een buitengewone drukke avond op de technische helpdesk dus voordat ik het weet is het 22.15 uur. Verdorie, ik zou om kwart voor 11 bij het gemeentehuis zijn in Winterswijk. Dat red ik nooit.

In de auto krijg ik mijn 1e sms. Gefeliciteerd met jullie 2 zetels?? Huh?? 2 zetels?? Ik bel mijn (stief)moeder op? Heb je dat wel goed? 2 zetels? Had ze net gehoord op TV Gelderland. GEWELDIG! 2 zetels!!! Ongelooflijk! We kunnen aan de slag in de gemeenteraad. Ik realiseer me op dat moment niet, dat dit betekent dat ik in de raad zit. Ik mag, namens de SP, de mensen gaan vertegenwoordigen die op ons gestemd hebben. Maar goed, dat dringt op dat moment niet tot je door. Ik rij langs huis en haal mijn man op. Samen gaan we naar het gemeentehuis toe. Daar zie ik Marco Mulder (onze voorzitter) buiten staan. Blij gezicht, 2 zetels! Heb je het al gehoord? De uitslag is definitief. We feliciteren elkaar. Hij begeleidt mij naar binnen, naar de andere SP-leden. Eric is in gesprek met Ben Uffink. Hou daarmee even op zeg. Ik wil onze lijsttrekker feliciteren. De weg naar hem toe was al vol schouderklopjes en felicitaties van mensen die voor ons blij zijn dat we er 2 hebben. Verder gaat alles in een roes voorbij. In afwachting van de voorkeursstemmen maken we geintjes. Nee hoor, ik zit er niet in. Marco en Kees (van Rienen) hebben zoveel voorkeursstemmen, dat Eric en ik gewoon in de commissies gaan zitten. We drinken er nog 1 op! Voorkeursstemmen zijn bekend. Eric en ik kunnen gewoon de raad en NOG dringt het niet tot je door.

Nu ik dit verhaal zo tik en het gevoel van gisteravond veranderd is van zenuwachtig in verwachtingsvol, wil ik onze groep kameraden van de SP heel hartelijk bedanken. Voor alles!!!! Teveel om op te noemen. We gaan zo met elkaar door, hoop ik. 9 juni is het sneller dan dat we denken en het draaiboek landelijke campagne ligt alweer klaar bij René Wevers. Ik hoop dat de komende 4 jaar er 4 zullen zijn, waarin we een aantal van onze wensen kunnen realiseren. Net wat ik aan het begin al tikte, je moet realistisch blijven. Alles wat we in ons verkiezingsprogramma hebben neergezet, kunnen we toch niet bereiken. Dat doen we dan de volgende 4 jaar wel weer en dit zeg ik dan met een dikke knipoog. Eric en ik gaan ons stinkende best doen daar in die raad en hopen dat onze mede-SP-ers ons ook door dik en dun zullen blijven steunen. Ook namens Eric spreek ik de wens uit, dat we zo verder gaan op de weg die we ingeslagen zijn. Ik kan het niet genoeg benadrukken dat we iedereen zeer dankbaar zijn voor al het werk wat er verzet is, voor de schermen, maar zeker ook achter de schermen. We zijn ongelooflijk trots op wat we bereikt hebben. 2 zetels!! Wie had dat kunnen dromen?