Winterswijk

Als we de berichtgeving vanuit de Winterswijkse raad bekijken, zien we heel veel plannen rondom stenen en gemeenschappelijke regelingen, zaken waar de meeste mensen niets van begrijpen. Er wordt met geen woord gerept over de armoede die, ook in Winterswijk, in vele gezinnen aanwezig is. En niet alleen onder de mensen met een uitkering, maar ook steeds meer onder ondernemers, boeren en ZZP-ers.

Zelden zien we exacte cijfers en in weinig discussies is het een punt van aandacht. We zien echter dagelijks de gevolgen. De voedselbank, die het aantal aanmeldingen ternauwernood aan kan, en een steeds grotere groep mensen die niet meer kan deelnemen aan sport en cultuur.

Een van de belangrijkste dingen voor mensen die onder de armoedegrens leven, is het kunnen deelnemen aan de sociale omgeving. Niet via allerlei regels van een participatiewet, maar daadwerkelijk kunnen sporten of eens een theater of museum bezoeken. Juist het kunnen leren en meedoen is belangrijk om uit de armoede te komen. Armoede is niet alleen het niet voldoende financiële middelen hebben, maar ook het gemis van een gevoel van welbevinden.

Werk is, hoewel erg belangrijk, niet de enige oplossing. Er zijn immers ook veel mensen in armoede die betaalde arbeid hebben. Armoede is een belangrijk deel van gemeentelijk beleid. Zorgen voor voldoende inkomensondersteuning, het helpen voorkomen van schulden, het wegnemen van problematische schulden bij jongeren en het creëren van échte banen binnen de gemeente heeft bij de SP prioriteit. Het armoedebeleid in Winterswijk moet daarom verder ontwikkeld worden. Er gebeurt echter al twee jaar lang niets concreets. Het SP-initiatief van de “cultuurkaart”, waarmee sport en cultuur ook voor mensen in armoede toegankelijk is, is een begin, er moet nu doorgepakt worden.