Winterswijk

Een minimumloon van 15,-

Robert B. Reich, “The morality of a $15,- minimum”.

Vertaling en bewerking: Rob vd Lande

ROBERT B. REICH was staatsecretaris  in de Amerikaanse Clinton regering. Volgens Time Magazine was hij een meest effectieve staatssecretarissen van de 20-eeuw. Mr. Reich heeft een dertiental boeken gepubliceerd, waaronder de bestsellers “Aftershock" en "Beyond Outrage", over de toegenomen ongelijkheid. Zijn documentaire, "Ongelijkheid voor iedereen (Inequality for All)" is door de VPRO op de Nederlandse televisie vertoond.  

Is het u wel eens opgevallen dat werkgevers, als zij het oneens zijn met een looneis, het een “job-killer” noemen? In het bijzonder gaat het over voorstellen om het minimumloon te verhogen. Daarmee zouden werkgevers worden genoodzaakt om mensen te ontslaan. Medewerkers die wel het huidige minimumloon “waard” zijn maar niet meer dan dat…

Echter, zoals econoom Alan Krueger, verbonden aan de Princeton Universiteit, het zegt, onderzoek wijst uit dat een minimumloon van 12,- per saldo positief uitvalt. En wel omdat een hoger minimumloon tot gevolg heeft dat men een hoger besteedbaar inkomen heeft. Dus meer geld heeft te besteden. Geld dat voor het overgrote deel weer in de lokale economie wordt gepompt en waardoor er weer investeringen worden gedaan. Veel economen steunen daarom ook een verhoging van het minimumloon. Maar 15,- per uur?

In heel Amerika zijn medewerkers van onder meer fast-food bedrijven aan het staken geweest voor een verhoging tot 15,-. Sommige steden bewegen zich al in die richting. Ook president-kandidaat Bernie Sanders is voorstander. Toch zijn economen nog voorzichtig. Volgens econoom Alan Krueger komen we met 15,- “in onbekend water”, en riskeren we “ongewenste en onbedoelde consequenties”. Zoals mogelijk banenverlies.

Maar misschien zijn sommige banen het wel waard om te riskeren, als daarmee een morele claim kan worden gelegd op 15,-. Die morele claim bestaat daaruit dat niemand die full-time werkt in armoede zou moeten leven. Iedereen die voldoet aan de meest basale sociale vereisten, zoals het hebben van een full-time job, moet hiermee voldoende geld kunnen verdienen om zonder armoede van te leven. Iemand die full-time werkt heeft minstens $30.135 nodig om boven de armoedegrens te blijven. Dat is 15,- per uur bij een werkweek van 40 uur. Een bedrag lager dan dit heeft, nog afgezien van sociale gevolgen, tot gevolg dat de overheid moet bijspringen.

Maar wat als dit leidt tot banenverlies? Historisch gezien heeft de angst hiervoor ons niet belet om minimum werkomstandigheden in te voeren. De oorspronkelijke wetten en regels met betrekking tot kinderarbeid werden destijds door zakelijke belangen tegengehouden, op grond van het feit dat die de kosten voor werkgevers zouden verhogen. Men zou daardoor genoodzaakt worden om grote aantallen van – jonge – werknemers te ontslaan. Amerika besliste echter terecht dat het in dienst hebben van jonge kinderen moreel verwerpelijk was.

Ook veiligheidsvoorschriften die, na enkele grote bedrijfsongevallen, werden geïntroduceerd, vond men “job-killers”. Een vereniging van New Yorkse vastgoedmagnaten: “Wij zijn van mening dat als men blijft bij de huidige aanbevelingen (voor striktere bouwregels], fabrieken uit de stad worden verdreven”. Maar New York, en honderden andere steden met New York, voerden die voorschriften toch in. Omdat men terecht vond dat de onveilige arbeidsomstandigheden moreel verwerpelijk waren.

Hetzelfde gebeurde met de invoering van de 40 uur werkweek, met het overwerktarief van 1.5 maal het standaard tarief en met de invoering van het nationaal minimumloon. “Het zal onze kleine industrie vernietigen”, voorspelde Edward Cox, een senator uit Georgia. “Het is een volstrekt onpraktische maatregel, en zal vele malen destructiever zijn dan het probleem dat geacht wordt hiermee op te lossen”, aldus een andere senator, Phillip Lamneck uit Ohio. Amerika voerde de maatregelen toch in, omdat het ’t juiste was om te doen.

In afgelopen jaren heeft Amerika beslist dat bepaalde banen, zoals werk dat door kinderen werd gedaan, werk dat onveilig was, werk met te lange werkdagen of waardoor mensen onder de armoedegrens leefden, niet overeenkomen met ons gevoel voor fatsoen.

Derhalve zijn standaarden ingevoerd en werkomstandigheden verbeterd, en zijn wellicht banen verloren gegaan. Maar eigenlijk hebben we hiermee geaccepteerd dat die banen het niet waard zijn om te behouden. Zelfs als een minimumloon van 15,- per uur leidt tot banenverlies is het moreel nog steeds het juiste om te doen.

• Het bruto uurloon van een 18-jarige is in Nederland nog geen 4 euro. Ofwel 690,- per maand bij een 40-urige werkweek. Het minimumloon voor volwassenen is minder dan 9 euro per uur.

The morality of a $15,- minimum © Robert Reich.
Vertaald en bewerkt: Rob van de Lande